Rosse plevier
Koninkrijk
Fylum
Klasse
Soort
SOORTEN
Charadrius obscurus

De rosse plevier (Charadrius obscurus) is een waadvogel uit de familie van plevieren (Charadriidae). De vogel werd in 1789 door Johann Friedrich Gmelin beschreven. Het is een ernstig bedreigde, endemische vogelsoort in het zuiden van Nieuw-Zeeland. BirdLife International beschouwt de ondersoorten C. o. aquilonius en C. o. obscurus als aparte soorten.

Uiterlijk

De vogel is 25 cm lang en de grootste soort uit het geslacht Charadrius. De vogel heeft een wit voorhoofd, witachtige onderdelen en er loopt een donkere streep door het oog met daarboven een lichte wenkbrauwstreep, die doorloopt tot het achterhoofd. De snavel is zwart en vrij fors, de poten zijn grijs. De ondersoort C. o. aquilonius is aanmerkelijk lichter zowel van onder als van boven, met meer wit op de kop en op de flanken. De nominaat C. o. obscurus heeft in de broedtijd een kastanjebruine borst en buik (bij het vrouwtje is het meer een rozige waas). De omvang van deze bruine vlek is echter zeer variabel.

Verdeling

Geografie

Biogeografische gebieden

Deze soort is endemisch in Nieuw-Zeeland en telt twee ondersoorten:

Laat meer zien

  • C. o. aquilonius ("noordelijke rosse plevier"): Noordereiland. Deze soort is minder bedreigd, maar een gevoelige (onder-)soort.
  • C. o. obscurus: plaatselijk op de zuidrand van het Zuidereiland en op het nabij gelegen Stewarteiland.

Vroeger had de vogel een veel groter verspreidingsgebied op alle drie eilanden. De vogel ging binnen 40 jaar met 80% in aantal achteruit (circa 4% per jaar). De ondersoort C. o. aquilonius broedt voornamelijk in kustgebieden. De ondersoort van het Stewarteiland broedt meer binnenlands op een paar plaatsen op kale heuveltoppen of schaars begroeide, open hoogvenen.

Laat minder zien

Gewoonten en leefwijze

Leefwijze
Seizoensgebonden gedrag
De roep van een vogel

Dieet en voeding

Populatie

Bevolkingsnummer

De rosse plevier heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de hele populatie (beide ondersoorten) werd in 2014 door BirdLife International geschat op meer dan 1600 volwassen individuen. De ondersoort C. o. aquilonius komt voor in vaak beschermde gebieden. De omvang van de populatie van de nominaat C. o. obscurus bestaat volgens onderzoek gepubliceerd in 2016 uit 60 tot 80 volwassen individuen. Het broedsucces vermindert door predatie door ingevoerde hermelijnen, katten en mogelijk ook ratten maar bovendien door inheemse predatoren als de kelpmeeuw. Om deze redenen staat deze ondersoort als ernstig bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.

Referenties

1. Rosse plevier artikel op Wikipedia - https://nl.wikipedia.org/wiki/Rosse_plevier
2. Rosse plevier op de IUCN Rode Lijst-site - https://www.iucnredlist.org/species/62290750/126893184
3. Xeno-canto vogelgeluid - https://xeno-canto.org/466596

Meer fascinerende dieren om over te leren