De rinjanidwergooruil (Otus jolandae) is een vogelsoort uit de familie van de strigidae (uilen). De vogel werd in 2013 geldig beschreven door een team van onderzoekers met de Nederlandse ornitholoog George Sangster als eerste auteur. Het is een gevoelige, endemische vogelsoort op het Indonesische eiland Lombok, de kleinste van de Soenda-eilanden.
De vogel lijkt sterk op de verwante soorten Molukse dwergooruil (O. magicus) en de sulawesi-dwergooruil (O. manadensis) die allebei net als deze uil een witte buik hebben met opvallende zwarte markeringen. Het geluid lijkt weer sterk op dat van de soendadwergooruil (Otus lempiji). Deze uil is echter een minder contrastrijk getekend van boven en op de buik en borst zijn de markeringen kaneelkleurig, warmer van tint.
Deze soort is endemisch op het eiland Lombok. Het leefgebied bestaat zowel uit ongerept natuurlijk tropisch bos, maar ook in aangetast bos langs rustige wegen. Mogelijk is de vogel niet afhankelijk van ongerept primair regenwoud.
De rinjanidwergooruil heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. Het eiland is in vergelijking mt 1896 zeer dicht bevolkt en daardoor werd het leefgebied aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik en menselijke bewoning. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
