De Moorse beekschildpad (Mauremys leprosa) is een schildpad uit de familie Geoemydidae.
De maximale carapaxlengte is ongeveer 18 centimeter, mannetjes blijven kleiner dan vrouwtjes. Het schild is vrij plat van vorm en heeft een flauwe lengtekiel op het midden. Zowel volwassen als juveniele exemplaren hebben op het schild geen tekeningen of vlekpatronen, wel zijn enkele fijne, geelgroene lijnen op de zijkant van de nek aanwezig, die bij oudere dieren vervagen. Juvenielen hebben naast de kiel in het midden twee lengtekielen op iedere zijde van het schild. De Moorse beekschildpad lijkt enigszins op de Kaspische beekschildpad (Mauremys caspica), en wordt ook weleens zo genoemd. De verspreidingsgebieden overlappen elkaar echter niet zodat in het veld de determinatie niet zo moeilijk is.
De Moorse beekschildpad komt voor in Europa en Noord-Afrika, in Benin, Libië, Marokko, Mauritanië, Niger, Portugal, Senegal, Spanje en Tunesië. De soort heeft geen uitgesproken habitat en leeft in uiteenlopende wateren; tijdelijke of permanente, stromende of stilstaande en zelfs in brak water is de schildpad aangetroffen. Het is een zeer schuwe soort die wel aan land komt om te zonnen, maar bij het minste of geringste weer het water in plonst.
Het voedsel bestaat uit kleine ongewervelden als insecten, kikkers, kikkervisjes, vissen en aas, ook plantendelen en algen worden gegeten. Volwassen exemplaren zijn waarschijnlijk kannibalistisch en eten weleens een kleinere soortgenoot op. De juvenielen zijn zeer schuw en verbergen zich zo veel mogelijk tussen bodemmateriaal. Bij gevaar scheidt de schildpad een smerig stinkend goedje af en kan stevig bijten.
