Koczkodanek błotny, koczkodan błotny (Allenopithecus nigroviridis) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), zamieszkujący bagienne lasy w pobliżu rzek. Prowadzą głównie nadrzewny tryb życia.
Długość ciała (bez ogona) samic 40–45 cm, samców 45–50 cm, długość ogona samic 36 cm, samców 51 cm; masa ciała samic 3,2–3,7 kg, samców 5,9–6,1 kg.
Koczkodanek błotny występuje w północno-zachodniej Demokratycznej Republice Konga i północno-wschodnim Kongu, w nizinnych lasach Kotliny Kongo po obu stronach dolnego i środkowego biegu rzeki Kongo (około 16°E do 26°–27°E); na południe od rzeki Kongo na wschód rozciągając się do systemu rzeki Lomami (około 3°N do 6°30’S); zamieszkuje także dwie wyspy na rzece Sangha. Występowanie w północno-wschodniej Angoli wymaga potwierdzenia.
Zamieszkujący bagienne lasy w pobliżu rzek. Potrafią dobrze pływać, a w razie niebezpieczeństwa nurkują. Żyją w stadach liczących do 40 osobników
Odżywiają się głównie owocami, jedzą też owady, a także liście.
Komunikują się ze sobą nawoływaniami, gestami i dotknięciami.Naturalnymi wrogami dla nich są m.in.: wojownik wspaniały, duże węże, szympans karłowaty. Giną również z rąk ludzi zabijane dla mięsa.
Średnia ich życia to 20 lat.
