Obrożnik tundrowy, leming obrożny, leming śnieżny (Dicrostonyx torquatus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae) występujący w strefie tundry od Morza Białego na zachodzie po wybrzeża Oceanu Spokojnego na wschodzie, także na wyspach u wybrzeży Syberii.
Długość ciała (bez ogona) 88–140 mm, długość ogona 11–21 mm; masa ciała 63–155 g. Sierść czerwonobrązowa z ciemną pręgą wzdłuż grzbietu, brzuch jasny. Na szyi ubarwienie układa się w charakterystyczną obrożę. W okresie zimowym futro zmienia barwę na białą (cecha unikalna wśród gryzoni). W zimie środkowy palec przedniej łapy zimą wyraźnie się powiększa tworząc rodzaj kopytka, co ułatwia chodzenie po śniegu.
Obrożnik tundrowy występuje w strefie tundry od Morza Białego na zachodzie, do wybrzeża Oceanu Spokojnego na wschodzie, a także na wyspach położonych u wybrzeży Syberii zamieszkując w zależności od podgatunku:
Samica rodzi 5–6 młodych, w ciągu roku może mieć nawet 2–3 mioty. Jest fitofagiem.
