Jeżatka azjatycka (Atherurus macrourus) – gatunek ssaka z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae), występujący w południowo-wschodniej Azji.
Długość ciała (bez ogona) 380–570 mm, długość ogona 160–195 mm, długość ucha 33–42 mm, długość tylnej stopy 68–80 mm; masa ciała 1,8–4,3 kg.
Jeżatka azjatycka występuje w południowo-wschodniej Azji, od północno-wschodnich Indii (Asam, Meghalaya i Mizoram) na wschód do środkowej i południowej Chińskiej Republiki Ludowej (południowy Syczuan, Kuejczou, wschodni Hubei, północny Hunan, Junnan, Kuangsi, włącznie z wyspą Hajnan) i na południe przez Mjanmę i kontynentalną południowo-wschodnią Azję do Półwyspu Malajskiego i wyspy Ko Tarutao (południowo-zachodnie wybrzeże Tajlandii) oraz wysp Aur, Pemanggil i Tioman (wschodnie wybrzeże Półwyspu Malajskiego); być może występuje również w Bangladeszu, natomiast dane z Sumatry wymagają weryfikacji.
Gryzoń mieszka w subtropikalnych i tropikalnych lasach górskich. Wybiera tereny o obfitych zaroślach trzcinowych, porośniętych bambusami i palmami.
Jeżatka azjatycka wiedzie nocny tryb życia. Mieszka w norach, w których mogą mieszkać trzy zwierzęta równocześnie. Po ciąży trwającej 100–110 dni samica rodzi jedno młode. Możliwe są dwa mioty w ciągu roku. Jeżatka osiąga wiek 7 lat.
