Brachypelma smithi (ptasznik czerwonokolanowy) – gatunek dużego pająka z rodziny ptaszników, zamieszkujący półpustynne tereny Meksyku oraz sawanny.
Na wolności występuje w Meksyku. Gatunek ten został sklasyfikowany w 1897 roku przez Cambridge’a. Inne nazwy to Eurypelma smithi i Euathlus smithi.
Ze względu na atrakcyjny dla hodowców wygląd został prawie całkowicie wytępiony w środowisku naturalnym. Z tego powodu wciągnięto go na listę gatunków prawnie chronionych. Gatunek objęty Konwencją Waszyngtońską (CITES).
Dorosły osobnik ma czarną tarczkę grzbietową z perłową obwódką, odwłok czarny z dłuższymi perłowymi włoskami, na odnóżach pomarańczowe plamki. Brak dymorfizmu płciowego. Młode są ubarwione inaczej, do osobników dorosłych upodabniają się stopniowo, wraz ze wzrostem. Świeżo po wylęgu są różowe z ciemną plamką na odwłoku. Zaczynają zmieniać kolory po piątej wylince, na początku nieznacznie; po kolejnych dwóch, trzech linieniach ptasznik jest miniaturką dorosłego osobnika.
Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, a na przedniej parze odnóży haczyki. Pełne wymiary ciała (7–8 cm) Brachypelma smithi osiąga po około 6 latach. Dojrzałość płciowa u samicy rozwija się po około 4–5 latach, u samca po 3–4 latach.
