Nornik kalabryjski (Microtus brachycercus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 87–98 mm, długość ogona 23–27 mm; masa ciała 14–24 g.
Nornik kalabryjski występuje na południu Półwyspu Apenińskiego, jest znany z Półwyspu Kalabryjskiego, a dane genetyczne wskazują, że występuje także w Abruzji w środkowych Włoszech.
Nornik kalabryjski żyje w wielu różnych środowiskach z wyjątkiem wysokich gór, gęstych lasów i obszarów bardzo piaszczystych, skalistych lub wilgotnych. Występuje w sąsiedztwie człowieka, na pastwiskach, gruntach ornych, w ogrodach i obszarach miejskich.
Przypuszcza się, że – podobnie jak pokrewny nornik apeniński – także nornik kalabryjski jest pospolity i ma długoterminowo stabilną liczebność, a także występuje w obszarach chronionych. Potrzebne są dalsze badania taksonomiczne, aby potwierdzić jego status jako osobnego gatunku. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje nornika kalabryjskiego za gatunek najmniejszej troski.
