Kruk meksykański, kruk białoszyi (Corvus cryptoleucus) – gatunek dużego ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Rodzimy gatunek dla Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Nie jest zagrożony.
Lą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Terytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Mi
MigrująceC
zacznij od...Proporcjami porównywalny jest do kruka (Corvus corax) – ma silny dziób. Ma podobne rozmiary do czarnowrona, ale może być nieco większy (44–51 cm długości) od wrony amerykańskiej. Waży 380–670 g. Całe upierzenie ptaka jest czarne z intensywnym fioletowo-niebieskim połyskiem w dobrym nasłonecznieniu. Nosowe szczeciniaste pióra występują dalej na dziobie niż u innych przedstawicieli rodzaju Corvus, do około 2/3 jego długości. Pióra na szyi są u podstawy białe (widać to jednak tylko gdy są nastroszone na silnym wietrze). Dziób, nogi i pazury są czarnej barwy.
Kruk meksykański występuje w południowo-zachodnich i środkowo-zachodnich stanach USA i w północnym Meksyku, włączając w to południowo-wschodnią Arizonę, południowy i wschodni Nowy Meksyk, południowo-wschodnie Kolorado, południowo-zachodnie Kansas, zachodnią Oklahomę oraz południowy i zachodni Teksas. Zimuje w granicach zasięgu letniego oraz nieco dalej na południe – w północno-zachodnim i środkowym Meksyku.
Żywi się na polach uprawnych z ziarnami zbóż oraz różnymi bezkręgowcami, małymi gadami, padliną i resztkami ludzkiego jedzenia, owocami kaktusów, jajami i pisklętami.
Gniazda zbudowane są zarówno na drzewach, w dużych krzewach, a nawet w starych budowlach. Samica składa zwykle 5–7 jaj, dość późno, bo w maju. Okres ten jednak obfituje w owady, którymi żywią się młode żyjące w suchym środowisku.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN kruk meksykański jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji lęgowej na około 840 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji oceniany jest jako stabilny.
