Płaskogon wielki, gekon liścioogonowy (Uroplatus fimbriatus) - gatunek jaszczurki z rodziny gekonowatych (Gekkonidae) występujący na Madagaskarze, jeden z największych obok Uroplatus giganteus przedstawicieli rodzaju Uroplatus. Opisany po raz pierwszy w 1658 przez Flacourta, pierwszego naukowego opisu dokonał Johann Gottlob Schneider. Badania genetyczne wykazały, że w populacjach zaliczanych dotychczas do jednego gatunku występują co najmniej dwa odrębne gatunki.
Nocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Entomofag, owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomo...
Lą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
C
zacznij od...Jest to gekon o ubarwieniu brązowym, czasami posiadający małe wysepki czerwieni, zieleni. Ma trójkątną głowę o bardzo ostrych kształtach; nad oczami, podobnie jak gekon scynkowy, ma wyrostki skórne przypominające rzęsy. Ogon ma płaski, bardzo przypominający martwy liść, co ułatwia mu kamuflaż. Część samców dodatkowo ma wycięcia w ogonie, upodabniające go do liścia wyjedzonego przez owady. Oczy zależnie od osobnika mogą być brązowe, białe, czerwone bądź ciemnozielone. Na łapkach - jak u wszystkich gatunków nadrzewnych - są przylgi, ułatwiające wspinanie się po drzewach i gałęziach.
