Mysz cypryjska (Mus cypriacus) – gatunek małego ssaka z rodziny myszowatych. Występuje endemicznie na Cyprze.
Mysz cypryjska to niewielki gryzoń. Jej głowa z tułowiem ma długość 70–95 mm, ogon jest nieco krótszy od ciała, ma długość 63–92 mm, długość ucha wynosi 13,6–16,8 mm natomiast długość tylnej stopy wynosi 15,1–19 mm; osiąga masę ciała 11,5–24 g. Mysz ta ma brązowy wierzch ciała (umaszczenie aguti) i białawy brzuch, różowawe stopy i dłonie. Oczy są duże, wypukłe. Samica ma pięć par sutków. Charakteryzuje się większą głową, oczami, uszami i zębami w porównaniu z innymi europejskimi myszami.
Gatunek występuje jedynie na Cyprze, typowo na wysokościach od 300 do 500 m n.p.m. Jego siedliskiem są opuszczone tarasy rolnicze, roślinność z mozaiką terenów trawiastych, zakrzewionych i upraw winorośli. Występuje także na mniejszych wysokościach (100–105 m n.p.m.), w zalesionych dolinach rzek, gdzie jest syntopiczna z myszą pospolitą (Mus musculus domesticus). Nie jest spotykana na nizinach poniżej 100 m n.p.m., gdzie aktywność człowieka jest największa i myszy pospolite dominują. Jako jedyny endemiczny gryzoń wysp Morza Śródziemnego przetrwała ekspansję człowieka i gatunków przybyłych wraz z nim (poza nią ze ssaków przetrwały tylko dwa endemiczne gatunki zębiełków), co czyni z niej „żywą skamieniałość”.
Mysz cypryjska może być dosyć liczna w sprzyjającym środowisku, nie są znane zagrożenia dla tego gatunku. Dostępność siedlisk może się zmniejszyć ze zmianami polityki rolnej na Cyprze, rozwojem zabudowy i turystyki. Wielkość populacji i trend jej zmian nie są znane. Mysz cypryjska jest uznawana za gatunek najmniejszej troski.
