Dajakolot sundajski
Królestwo
Gromada
Podtyp
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Dyacopterus spadiceus
Waga
85-95
3-3.4
goz
g oz 

Dajakolot sundajski (Dyacopterus spadiceus) – gatunek ssaka z podrodziny Cynopterinae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).

Wygląd

Długość ciała (bez ogona) 106–130 mm, długość ogona 16–26 mm, długość ucha 18–21 mm, długość tylnej stopy 15 mm, długość przedramienia 74–81,5 mm; masa ciała 70–100 g. Dajakolot sundajski to najmniejszy gatunek z rodzaju dajakolot, a wśród nietoperzy owocożernych zalicza się do mniejszych lub średnich. Grzbietowa strona ciała pokryta krótkim, ciemnym futrem o barwie brązowoszarej; strona brzuszna zwykle jaśniejsza. Błona skrzydeł opiera się o drugie palce tylnych kończyn. Krótki ogon, duże oczy. Brak dymorfizmu płciowego, samce mają powiększone gruczoły mleczne, które mogą produkować niewielkie ilości mleka.

Dystrybucja

Geografia

Dajakolot sundajski występuje w półwyspowej części Malezji i Tajlandii, na Sumatrze oraz zachodnim, północnym i wschodnim Borneo.

Strefy klimatyczne

Nawyki i styl życia

Dajakolot sundajski występuje w tropikalnych lasach deszczowych, w szczególności w starodrzewiach, gdzie występuje obfitość owoców, funkcjonując w rejonie koron drzew. Jako miejsca spoczynku wybiera wapienne jaskinie, pobliże rzek i drzew owocowych, zaobserwowano je także w dziuplach drzew.

Pokaż więcej

Skąpe informacje na temat rozrodu; być może gatunek monogamiczny. Dojrzałość płciową osiągają po osiągnięciu masy ok. 70 g. Matki rodzą jedno do dwóch młodych; ciężarne samice obserwowano między czerwcem i wrześniem. Niewiele wiadomo o długości ciąży i laktacji, laktację zaobserwowano u osobników obu płci między czerwcem i sierpniem. Pomimo stwierdzenia laktacji u samców nie ma pewności, czy samce biorą udział w opiece nad potomstwem i czy wydzielina gruczołów mlecznych jest przez nie używana do karmienia młodych. Laktacja samców może być związana ze spożywaniem pokarmu bogatego w fitoestrogeny lub stanowić unikalną cechę naturalnego cyklu rozrodu.

Brak informacji na temat długości życia bądź naturalnych wrogów. Duże znaczenie w diecie odgrywają owoce roślin z rodzaju Ficus. Mają duże zęby dostosowane do pokarmu złożonego z dużych, twardych owoców. Używają zębów do zgniatania owoców, celem wyciśnięcia z nich soku. Jako gatunek owocożerny odgrywają rolę w roznoszeniu nasion.

Prowadzą nocny tryb życia, mimo to podobnie jak inne gatunki z tego rodzaju, dajakoloty sundajskie nie używają echolokacji, polegając na wzroku. Mają także dobrze rozwinięty węch. Gatunek niemigrujący, jednak populacje na różnych terenach mogą fluktuować ze względu na zmiany w dostępności pokarmu. Gatunek społeczny, jednakże o niezbadanej strukturze społecznej.

Pokaż mniej

Populacja

Zagrożenia ludnościowe

Gatunek bliski zagrożenia, głównie z powodu wylesiania.

Coloring Pages

Bibliografia

1. Dajakolot sundajski artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Dajakolot_sundajski
2. Dajakolot sundajski Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/6931/22029918

Więcej fascynujących zwierząt do poznania