Hirara amerykańska
1 gatunek
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
Hirara amerykańska, hirara (Eira barbara) – gatunek drapieżnego ssaka lądowego z podrodziny Guloninae w obrębie rodziny łasicowatych (Mustelidae). Średniej wielkości ssak drapieżny o długość ciała dochodzącej wraz z ogonem do 117 cm i występujący powszechnie w lasach Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jest gatunkiem wszystkożernym, spożywając kręgowce, bezkręgowce, jak i owoce. Samica rodzi od jednego do trzech młodych. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie jest zagrożony wyginięciem.
