Zamieszkuje środkową, południową i wschodnią Europę, Bliski Wschód i pas Azji Środkowej. Zimuje na południowym skraju Europy, w Azji Mniejszej, Iranie; lokalnie w Azji Środkowej na południe od stanowisk letnich. Przeloty III–IV i IX–XI. Południowe populacje są zazwyczaj osiadłe. W Polsce nieliczny ptak lęgowy.
IUCN uznaje remiza zwyczajnego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern). Liczebność światowej populacji (bez podgatunku macronyx) w 2019 roku szacowano na ponad 1,4 miliona dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy.
Na terenie Polski remiz jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Na Czerwonej liście ptaków Polski został sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC). W latach 2008–2012 jego liczebność na terenie kraju szacowano na 14–34 tysięcy par, te same wartości podano dla lat 2013–2018. W latach 2002-2004 jego liczebność na Stawach Milickich wynosiła kolejno 68,65 i 50 osobników, 46,2% lęgów było udanych, 53,8% zostało straconych. Straty w lęgach powodowało opuszczenie lęgu 69,4% i drapieżniki 9,4%.
