Długość ciała około 11 cm. Długość skrzydła wynosi 56 mm, ogona 37 mm, dzioba 12,6 mm, zaś szerokość dzioba wynosi 2,6 mm. Brew jest jaskrawożółta, środkowy pasek ciemieniowy (sięgający aż po dziób) – jasnożółty, boczne paski ciemieniowe – jaskrawozielone. Wierzch ciała i pasek przechodzący przez oczy zielone, kuper jaśniejszy. Boki głowy, pierś, gardło, brzuch i pokrywy podogonowe żółte. Pokrywy podskrzydłowe żółte z domieszką bieli. Górna szczęka opisywana jako ciemna, żuchwa – całkowicie jasna.
Całkowity zasięg występowania obejmuje około 13 200 km2 wewnątrz wyspy Hajnan, w terenie górskim. Znanych jest jedynie osiem siedlisk. Występuje w lasach na wysokości 640–1500 m n.p.m.
Pieśń wysoka, składa się z krótkich dźwięków, brzmiących jak tsitsisui-tsisui...titsu-titsui-titsui. Głos kontaktowy to równie wysokie pitsiu. W kwietniu 1992 obserwowano osobniki dorosłe z jednym młodym oraz znaleziono gniazdo z jednym niemal w pełni opierzonym pisklęciem. Gniazdo miało kształt kopuły z bocznym wejściem. Budulec stanowiły trawy i ich wiechy, liście oraz korzonki. Wyściółkę stanowił puch kielichowy, łyko paproci drzewiastych oraz jasnobrązowe i żółtawe piórka.
Według IUCN świstunka hajnańska posiada status gatunku narażonego na wyginięcie (VU, Vulnerable). Liczebność szacowana jest na nie więcej niż 7000 dorosłych osobników. Jako że gatunek nie jest obecny w niektórych środowiskach należących do typu środowisk, które zasiedla, prawdopodobnie populacja maleje. Zagrożenie stanowi wycinka lasów.
