Nornik wyspowy (Microtus abbreviatus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 111–146 mm, długość ogona 25–32 mm, długość tylnej stopy 22–24 mm; masa ciała 45–79 g. Nie występuje dymorfizm płciowy.
Nornik wyspowy występuje na wyspach u wybrzeży Alaski zamieszkując w zależności od podgatunku:
Zwierzęta te zamieszkują wilgotne obszary od poziomu morza do 240 m n.p.m., występują zwykle na nizinach i skrajach plaż. W ciągu dnia żerują na niskich roślinach. Naturalnymi wrogami tych gryzoni są pieśce, a także puchacz śnieżny i wydrzyk długosterny.
Dane z wyspy Halla wskazują, że typowo samica wydaje na świat raz do roku jeden miot, liczący średnio siedem młodych.
Nornik wyspowy ma niewielki zasięg występowania, ale wyspy, które zamieszkuje, są bezludne i objęte ochroną, przez co jest uznawany za gatunek najmniejszej troski. Mimo krótkoterminowych wahań populacja jest stabilna, lokalne drapieżniki nie stanowią dla niej zagrożenia.
