Kob moczarowy (Kobus leche) – duże zwierzę z rodziny wołowatych, o długości do 1,8 m i wadze do 120 kg. Ta rzadko spotykana antylopa żyje na południu Afryki. Przebywa w małych stadach, liczących po kilkanaście osobników. Zamieszkuje przeważnie podmokłe i zarośnięte trzciną brzegi rzek, jezior i bagien, przez które nie boi się przeprawiać brodząc lub płynąc. W razie niebezpieczeństwa również chroni się w wodzie. Kob moczarowy ma lirowato wygięte rogi. Używa ich do obrony przed swoimi prześladowcami. W okresie godów rogi służą również do walk, w czasie których zostaje ustalona hierarchia samców w stadzie. Walki te mają charakter rytualny i niezbyt gwałtowny. Najsilniejszy samiec wybiera samice, które tworzą jego harem. Każda samica po trwającej 7 miesięcy ciąży rodzi jedno młode. Mały kob moczarowy przestaje ssać mleko matki po 4 miesiącach. Dojrzałość płciową samice osiągają zwykle po dwóch latach, a samce po trzech.
