Górzak syberyjski (Alticola lemminus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 88–120 mm, długość ogona 10–28 mm; masa ciała 21–39 g. Ogon stanowi 16–24% długości ciała.
Górzak syberyjski występuje we wschodniej Syberii i Rosyjskim Dalekim Wschodzie (na wschód od rzeki Lena i Gór Jabłonowych na wschód od Półwyspu Czukockiego).
Górzak syberyjski występuje w skalistych, górskich obszarach od poziomu morza po 2000 m n.p.m. Na Czukotce zamieszkuje nagie szczyty górskie i doliny rzek, gdzie skały porastają trawy. Żywi się głównie mchami i porostami, w mniejszym stopniu zjada trawy i ogryza krzewy.
Okres rozrodczy tego gryzonia przypada na lato. Typowo w ciągu roku samica wydaje na świat jeden miot, tylko w południowej Jakucji stwierdzono dwa mioty.
Górzak syberyjski jest szeroko rozprzestrzeniony i choć populacja ma niską gęstość (na Czukotce 7-12 osobników na hektar), to łączna liczebność jest duża. Jest uznawany za gatunek najmniejszej troski.
