Gibony

Gibony żyją w subtropikalnych i tropikalnych lasach deszczowych od wschodniego Bangladeszu przez północno-wschodnie Indie po południowe Chiny i Indonezję (w tym wyspy Sumatra, Borneo i Jawa). Nazywane również mniejszymi małpami człekokształtnymi lub małymi małpami człekokształtnymi, gibony różnią się od małp człekokształtnych (szympansów, bonobo, goryli, orangutanów i ludzi) tym, że są mniejsze, wykazują niski dymorfizm płciowy i nie budują gniazd. Jak wszystkie małpy człekokształtne, gibony są bezogoniaste. W przeciwieństwie do większości małp człekokształtnych, gibony często tworzą długoterminowe więzi w parach. Ich podstawowy sposób poruszania się, brachiacja, polega na kołysaniu się z gałęzi na gałąź na odległość do 15 m (50 stóp) z prędkością dochodzącą do 55 km/h (34 mph). Mogą również wykonywać skoki do 8 m (26 stóp) i chodzić na dwóch nogach z uniesionymi rękami dla zachowania równowagi. Są najszybszymi ze wszystkich nielatających ssaków zamieszkujących drzewa. W zależności od gatunku i płci, ubarwienie futra gibonów waha się od ciemnych do jasnobrązowych odcieni i dowolnego odcienia między czernią a bielą, chociaż całkowicie „biały” gibon jest rzadki. Większość gatunków jest zagrożona lub krytycznie zagrożona, głównie z powodu degradacji lub utraty ich siedlisk leśnych. Na wyspie Phuket w Tajlandii wolontariusze Centrum Rehabilitacji Gibonów ratują gibony, które były trzymane w niewoli i są wypuszczane z powrotem na wolność. Projekt Kalaweit posiada również ośrodki rehabilitacji gibonów na Borneo i Sumatrze.