Kakadu sinooka (Cacatua sanguinea) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kakaduowatych (Cacatuidae), zamieszkująca Australię i południową część Nowej Gwinei.
Wyróżnia się pięć podgatunków C. sanguinea:
Ciało kakadu sinookiej osiąga 36–39 cm długości. Masa ciała: 350–530 g. Upierzenie białe.
Papugi te gromadzą się w stada liczące po kilka tysięcy ptaków, mieszając się przy tym z osobnikami kakadu różowej. Kakadu sinooka zazwyczaj przesiaduje noce na drzewach, a wczesnym rankiem zlatuje, z ogłuszającym wręcz piskiem na ziemię, by się pożywić. Odżywia się przede wszystkim nasionami, w tym nasionami zbóż, takich jak pszenica i jęczmień. Występuje tak powszechnie, że na większości obszarów Australii uważana jest za szkodnika. Bywa także szkodliwa dla drzew, na których przesiaduje i obgryza mniejsze gałęzie.
W zniesieniu dwa owalne jaja o przeciętnych wymiarach 39,0×28,5 mm.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kakadu sinooką za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji nie została dokładnie oszacowana, lecz ptak ten opisywany jest jako pospolity w głębi lądu i w północnej Australii. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy.
