Burzyk mały (Puffinus assimilis) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae), zamieszkującego oceany i wyspy półkuli południowej. Jest mniejszy od innych burzyków i najczęściej jest widywany w locie. Nie jest zagrożony wyginięciem.
U dorosłych spód ciała oraz skrzydeł jest biały, a wierzch ciała ciemny.
Długość ciała 25–30 cm; rozpiętość skrzydeł 58–67 cm. Masa ciała: 154,0–207,5 g (P. a. kermadecensis), 191–242 g (P. a. haurakiensis), 170–275 g (P. (a.) elegans na wyspie Gough), 226–266 g (P. (a.) elegans na Wyspach Antypodów).
Systematyka tego gatunku jest skomplikowana. W starszych ujęciach systematycznych do P. assimilis zaliczano kilka taksonów traktowanych obecnie jako osobne gatunki: burzyk malutki (P. (baroli) baroli), burzyk brązoworzytny (P. (baroli) boydi), burzyk polinezyjski (P. myrtae), niekiedy także burzyk podbielały (P. heinrothi) i burzyk równikowy (P. lherminieri).
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) i inni autorzy wyróżniają obecnie cztery podgatunki P. assimilis:
Autorzy Kompletnej listy ptaków świata do P. assimilis zaliczają jeszcze burzyka ciemnolicego (P. (a.) elegans), który zarówno przez IOC, jak i Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) jest obecnie traktowany jako osobny gatunek. Występuje on na oceanach południowych, m.in. na wyspach Tristan da Cunha, Gough, Chatham czy na Wyspach Antypodów.
IUCN uznaje burzyka małego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Podobnie klasyfikuje burzyka ciemnolicego. Trend liczebności populacji obu tych taksonów uznawany jest za spadkowy głównie ze względu na drapieżnictwo introdukowanych ssaków – szczurów i zdziczałych kotów.
