Nestor kaka, kaka (Nestor meridionalis) – gatunek dużej papugi z rodziny nestorów (Nestoridae) zamieszkującej Nową Zelandię. Narażony na wyginięcie.
Długość ciała około 45 cm, masa ciała średnio 550 g. Upierzenie oliwkowobrązowe, „łuskowane”. Obroża, kuper, brzuch i spód skrzydeł czerwone, ciemię jasne, pomarańczowe policzki. Ogon krótki. Samice są podobne do samców, ale mają trochę krótszy dziób z mniej zagiętą górną szczęką.
Nestor kaka jest endemitem Nowej Zelandii. Poszczególne podgatunki zamieszkują:
Pierwotne lasy położone od nizin do wysokości 1000 m n.p.m.
Prowadzi osiadły, częściowo koczowniczy tryb życia. Lata szybko i nisko, czasami wysoko w powietrzu: widoczne wtedy dobrze potężny dziób i głowa.
W skład jego diety wchodzą owoce (w tym jagody), nasiona, kwiaty, pąki, nektar oraz bezkręgowce. Poszukując owadów, potrafi rozbić dziobem kawałki zgniłego drewna.
Sezon lęgowy trwa od września do marca. Gniazduje w dużych dziuplach. W zniesieniu 1–8 jaj (zwykle 3–5). Ich inkubacją zajmuje się wyłącznie samica przez około 3 tygodnie. Pisklęta przebywają w dziupli przez około 70 dni, po jej opuszczeniu jeszcze przez 4–5 miesięcy są zależne od pożywienia dostarczanego przez rodziców.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) po raz pierwszy sklasyfikowała nestora kakę w 1988, uznając go za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened); w 1994 podniesiono status do gatunku narażonego (VU – Vulnerable), a od 2000 gatunek uznawany był za zagrożony (EN – Endangered); w 2022 przywrócono mu status gatunku narażonego (VU). Liczebność populacji, według szacunków, zawiera się w przedziale 2500–9999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy. Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES).
