Obrożnik grenlandzki (Dicrostonyx groenlandicus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Lą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
N
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 113–151 mm, długość ogona 11–22 mm; masa ciała 52–114 g. Ciało pokryte gęstym futrem, w lecie szaro-rudawe, ciemno paskowane, w zimie białe. Przednie łapy przystosowane do kopania w śniegu. Cechą charakterystyczną, odróżniającą zwierzę od innych przedstawicieli swojego rodzaju są małe, ostre siekacze i bardzo małe tylne łapy.
Obrożnik grenlandzki zamieszkuje w zależności od podgatunku:
Żyją głównie w norach, latem drążonych w ziemi, zimą w śniegu. Są roślinożerne – żywią się pąkami, kwiatami, owocami, gałązkami, trawą, mchem, a także grzybami.
Sezon godowy trwa od stycznia do września, samica wydaje w tym czasie kilka miotów. Ciąża trwa ok. 20 dni, liczba młodych w miocie waha się od jednego do jedenastu. Młode są karmione mlekiem przez 15–20 dni. Zwierzęta osiągają dojrzałość płciową już w wieku 85 dni. Na wolności rzadko żyją powyżej jednego roku.
