Czapla czczona (Egretta sacra) – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.
Występuje na wybrzeżach południowo-wschodniej i wschodniej Azji (od Bangladeszu po Japonię oraz na Filipinach i w Indonezji), Australii i Oceanii (Nowa Gwinea, Nowa Zelandia, Tasmania i inne wyspy aż po Polinezję Francuską na wschodzie). Jest to ptak osiadły, w niewielkim stopniu przemieszcza się poza sezonem lęgowym.
Gniazduje samotnie lub w koloniach zakładanych w dżungli, między palmami, namorzynami, na skałach, a nawet w starych budynkach. Lęgi odbywają się przez cały rok. Gniazdo to platforma zbudowana z patyków, wyłożona wodorostami. Samica składa zwykle 2–3 bladozielononiebieskie jaja, które są wysiadywane przez około 28 dni przez oboje rodziców. Samiec i samica dzielą się rodzicielskimi obowiązkami i pomagają młodym przez ok. 6 tygodni od wyklucia.
IUCN uznaje czaplę czczoną za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2006 roku szacowano, że liczebność światowej populacji mieści się w przedziale 100 000 – 1 000 000 osobników. Ze względu na brak istotnych zagrożeń oraz dowodów na spadki liczebności BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny.
