Rudosterka barwna (Pyrrhura picta) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występuje w północnej połowie Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała wynosi 22–23 cm, masa ciała 46–85 g. Opis dotyczy ptaków podgatunku nominatywnego. Dolna część czoła, kantarek, okolice oka i górna część policzka czerwone (na tym ostatnim niektóre pióra z niebieskimi końcówkami). Górna część czoła niebieska. Tylna część ciemienia i tył szyi czerwonobrązowe z kilkoma niebieskimi plamkami; pokrywy uszne płowe. Kark niebieskozielony, na grzbiecie i barkówkach pióra zielone. Niższa część grzbietu kasztanowa, kuper i pokrywy nadogonowe zielone. Pokrywy skrzydłowe zielone, jedynie zewnętrzne pokrywy pierwszorzędowe niebieskie, niektóre w okolicy nadgarstka czerwone. Lotki I rzędu niebieskie z wierzchu, szarawe od spodu. Gardło, pierś i boki szyi porastają matowobrązowe pióra z płowymi krawędziami. Niższa część piersi i boki zielone, środek brzucha kasztanowy. Sterówki zielone u nasady, kolor przechodzi w kasztanowy ku tyłowi. Dziób szarobrązowy, tęczówka brązowa, nogi szare.
Podgatunki według autorów Kompletnej listy ptaków świata:
Środowiskiem życia rudosterki barwnej są różne zadrzewione obszary, również nadrzeczne, w tym dojrzałe wysokie lasy z drzewami zrzucającymi liście oraz lasy mgliste. Pojawiają się na skrajach lasów, niekiedy również w miejscach wycinki. Odnotowywano je w lasach typu terra firme i várzea. Stwierdzane były od poziomu morza do 1800 m n.p.m. (w Wenezueli), w Peru i południowo-wschodnim Ekwadorze do 1200 m n.p.m.; rudosterki modroczelne odnotowywano głównie między 450 a 2000 m n.p.m. Zwykle rudosterki barwne widywane są w parach, trójkach lub stadach do 20 osobników. W pożywieniu odnotowano owoce licznych gatunków, kwiaty koralodrzewi (Erythrina), nasiona cekropki (Cecropia) i algi ze zbiorników wodnych.
Ptaki w kondycji lęgowej były odławiane w Panamie w styczniu i lutym, o opierzonych młodych donoszono w kwietniu i maju. W Gujanie okres lęgowy trwa od grudnia do lutego, w południowej części zasięgu od czerwca do września. W niewoli zniesienie liczy 4–5 jaj, inkubacja trwa około 23 dni. Młode opierzają się w pełni (w niewoli) po 40–51 dniach życia.
Status IUCN różni się w zależności od podgatunku; każdy jest osobno klasyfikowany przez IUCN od czasu splitu z 2014. Statusy prezentują się następująco: rudosterka barwna – najmniejszej troski (LC, Least Concern), panamska – narażona na wyginięcie (VU, Vulnerable), modroczelna – zagrożona (EN, Endangered), wenezuelska – najmniejszej troski, kolumbijska – krytycznie zagrożony, prawdopodobnie wymarły CR(PE). Przedstawiciela tego ostatniego podgatunku widziano ostatni raz w 1949. Możliwe, że niszczenie środowiska życia tych papug w tym regionie doprowadziło do ich wymarcia. Rudosterki modroczelne są słabo poznane, wielkość populacji nie została oszacowana; zarówno im, jak i rudosterkom panamskim zagraża wylesianie. Rudosterka barwna jest gatunkiem hodowlanym.
