Wyrak karłowaty (Tarsius pumilus) – gatunek naczelnego ssaka naczelnego z rodziny wyrakowatych (Tarsiidae).
Długość ciała (bez ogona) około 9,7 cm, długość ogona 20–21 cm; masa ciała samic 52–57,5 g, samców 48,1–50,1 g. Najmniejszy z wyraków, o połowę mniejszy od wyraka filipińskiego. Ogon silnie owłosiony. Ma łapy z ostrymi pazurami oraz spiczaste trójkątne uzębienie.
Wyrak karłowaty występuje w środkowym i południowym Celebes (znany tylko z gór Rano Rano i Latimojong); populacje ewidentnie rozproszone na odosobnionych szczytach górskich.
Prowadzi nocny i nadrzewny tryb życia. Owadożerny.
Żyje w stabilnych, zwykle monogamicznych parach, rozmnaża się dwa razy w roku, ciąża trwa średnio 178 dni, młode rodzą się w maju i w listopadzie-grudniu. Młode samice towarzyszą rodzicom aż do osiągnięcia dorosłości, młode samce opuszczają rodzinę wcześniej.