Kukuła czerwonoczuba (Dasylophus superciliosus) – gatunek ptaka z rodziny kukułkowatych (Cuculidae) występujący dość licznie na Filipinach.
Długość ciała 38 cm, masa ciała samców 115 g, samic 120 g. Upierzenie dorosłych osobników połyskująco czarne, na czubku głowy krótki, czerwony grzebień. Końcówki sterówek koloru białego, naga skóra wokół oczu czerwona lub żółtawo-pomarańczowa, tęczówka żółta. Dziób koloru jasnozielonego z pomarańczowym paskiem u jego podstawy. Skok i place z przodu zielonkawe, z tyłu żółte. Upierzenie młodych całe czarne lub brązowe na czole, bez czerwonego grzebienia (grzebień rozwija się stopniowo zastępując brązowe czoło). Białe końcówki na sterówkach ogonowych mniejsze, dziób brązowo-zielony. Grzebień u podgatunku cagayanensis krótszy, upierzenie na piersi bledsze.
Ptak ten występuje endemicznie na Filipinach, zasiedlając w zależności od podgatunku:
Ptak ten zasiedla lasy, również łąki z krzewami, odnotowany na wysokości 100–800 metrów n.p.m.
Na pokarm składają się duże owady (pasikonikowate, chrząszcze), również dżdżownice czy jaszczurki. Skrada się i skacze w splotach winorośli, łapiąc owady, które spadają z gałęzi.
Okres rozrodczy przypada na maj – czerwiec. Wygląd i budowa gniazda nieznane. Młode nieopierzone do czasu osiągnięcia masy ciała 60 g.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (najmniejszej troski). Gatunek nie jest globalnie zagrożony. Wydaje się, że występuje często w lasach, choć te zostały mocno przetrzebione na całym areale występowania tego gatunku. Obecny w zdegradowanych lasach zlewni rzeki Angat, na północ od Manili, gdzie lasy przetrwały, ponieważ znajdują się na terenach ważnych dla stolicy ze względu na zaopatrzenie w wodę. Spotykany również w Parku Narodowym Quezon Memorial w centralnym Luzonie, ale siedlisko tego ptaka jest zagrożone, przez nadmierne jego wylesianie, pomimo statusu chronionego. Populacja powinna być monitorowana w celu określenia aktualnego stanu liczebnego.
