Przepasek, krytonos kasztanowaty (Liosceles thoracicus) – gatunek ptaka z podrodziny krytonosów (Rhinocryptinae) w rodzinie krytonosowatych (Rhinocryptidae). Występuje w Ameryce Południowej, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała około 19,5 cm; masa ciała samców 39–42 g. Upierzenie dorosłych jest nieco zmienne indywidualnie; czoło szarobrązowe, ciemię i kark ciemnobrązowy, skroń i brwi białe, pokrywy uszne ciemnopopielate z białymi plamami. Grzbiet, zad i skrzydła czerwonawo-brązowe, pokrywy skrzydłowe z czarnym, subterminalnym pasmem i często z białawym centralnym punktem, ogon szarobrązowy. Gardło białawe, z czarnymi i białymi smugami na boku. Pierś na bokach szara, z białym środkiem, w górnej części piersi żółta lub pomarańczowo-brązowa plama (nieco zmienna w kształcie i kolorze), środek dolnej części piersi biały. Boki i podbrzusze tworzą kratownicę koloru czarnego, brązowego i białego. Tęczówka ciemnobrązowa, szczęka górna czarna, dolna biała; skok koloru brązowego. Młode ptaki są najwyraźniej bardzo podobne do dorosłych. Podgatunek erithacus różni się od nominatywnego bardziej brązowym ciemieniem, szerszą plamą na piersi, która jest również bardziej koloru pomarańczowo-brązowego; u podgatunku dugandi plama na piersi jest koloru rudego i przechodzi na boki szyi i gardła.
Przepasek występuje w zachodniej i południowo-zachodniej Amazonii i zamieszkuje w zależności od podgatunku:
Przepasek prowadzi prawdopodobnie osiadły tryb życia, zamieszkując wilgotny „lądowy” las, często w pobliżu drzew, rzadziej w zalanym lesie (várzea). Prowadzi naziemny tryb życia; odzywa się z ziemi lub z niskiej gałęzi. Gatunek nizinny występujący do 600 m n.p.m., czasami do 900 m n.p.m.; w Peru obserwowany na wysokości 1000 m n.p.m.
Pieśń głośna, pojedyncza, gwizdana z częstotliwością 1,2–1,3 kHz, powtarzana z przerwami co 2–5 sekund (czasami przez kilka minut) i kończąca się w równomiernie opadających seriach trwających 4–5 sekund do częstotliwości 1,4–1,3 kHz. Porozumiewa się powtarzającymi, ostrymi tonami „krii” lub „krii–krii” o częstotliwości 2,5 kHz, a także „tczurk” o częstotliwości 1–1,3 kHz.
Żywi się głównie pluskwiakami (Hemiptera). Pokarm zdobywa w parach lub osobno, powoli spacerując i skacząc na dnie lasu, często przemieszczając się po zwalonych pniach; pluskwiaki podnoszone są z powierzchni ściółki.
Bardzo mało informacji na temat lęgów tego ptaka. W południowo-wschodnim Peru w październiku schwytano osobnika młodocianego. Znane jest jedno kuliste gniazdo, zbudowane z małych gałązek, traw, porostów, mchów, liści i kępek ziemi, wyłożone głównie miękkimi trawami i umiejscowione na ziemi w systemie korzennym małego drzewa; otwór wyjściowy znajdował się na górze gniazda i prowadził bezpośrednio na otwartą przestrzeń.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii LC (ang. Least Concern „najmniejszej troski”). Globalna wielkość populacji tego ptaka nie jest znana, ale opisywany jest jako „dość pospolity”. Występuje w kilku rozległych obszarach chronionych, np. Reserva de Producción Faunística Cuyabeno w Ekwadorze oraz Parku Narodowym Manú w Peru. Ocenia się, że w ciągu trzech pokoleń (10 lat) gatunek ten stracił 8,1–8,5% swoich siedlisk w zasięgu swojego występowania, w oparciu o model wylesiania w Amazonii. Dlatego podejrzewa się, że w ciągu trzech następnych pokoleń liczebność populacji przepaska zmniejszy się o 25%.
