Lamparcik strojny (Pardalotus striatus) – gatunek małego ptaka z rodziny lamparcików (Pardalotidae). Występuje w Australii, na Tasmanii i okolicznych wyspach. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała wynosi 9–12 cm, masa ciała 9–15 g. Długość skrzydła (podgatunki wymieszane) wynosi 62–71 mm. Poniższy opis dotyczy ptaków prawdopodobnie z południowej Australii (John Gould wspomniał, że badał ptaki zabite w okolicach Swan River i inne z Nowej Południowej Walii). Według Goulda samiec i samica są z zewnątrz do siebie tak podobne, że jedyna droga ustalenia płci ptaka to sekcja. Wierzch głowy i czoło są czarne. U nasady dolnej szczęki swój początek bierze pomarańczowożółty pasek o intensywnej barwie. Przebiega nad okiem, gdzie łączy się z białym paskiem biegnącym ku potylicy. Zarówno tył szyi, jak i grzbiet przybierają barwę szarooliwkową, brązowawą. Kuper i pokrywy nadogonowe brązowe. Skrzydła czarne. Na lotkach 4–7 występują białe nasady i zakończenia; lotki II rzędu mają białe i czerwonobrązowe krawędzie. Każda z czarnych sterówek posiada biała końcówkę. Boki głowy i szyi białe. Gardło i górna część piersi żółte. Brzuch biały. Pokrywy podogonowe i boki brązowopłowe; na tych drugich można dostrzec ślady żółci. Tęczówka czerwonobrązowa. Wzdłuż górnej krawędzi i na końcu dziób ciemnobrązowy z domieszką niebieskiego; pozostała część żółtobiała. Nogi i stopy szarozielone.
Niezależnie od podgatunku z przodu oka znajduje się żółta plama, a nad okiem biała brew. Różnice między podgatunkami mogą polegać na szerokości białego pasa na skrzydle, kolorze barwnej plamy jego początkowej części (czerwona lub żółta) oraz obecności lub braku białych pasków z wierzchu głowy.
IOC wyróżnia następujące podgatunki:
Środowisko życia lamparcika strojnego stanowią przeważnie różnorodne formacje tworzone przez eukaliptusy. Choć preferuje ten rodzaj drzew, może zasiedlać niemal każdy obszar zadrzewiony lub porośnięty krzewami. Odwiedza również ogrody. Zwykle żeruje wysoko w koronach drzew, między listowiem. Pożywieniem tego gatunku ptaka są głównie owady, szczególnie te tworzące struktury z utwardzonej krystalizacją spadzi, zwane po angielsku lerps.
Według Johna Goulda okres lęgowy przypada na wrzesień, październik i listopad; w istocie w podobnym terminie, na okres sierpień–grudzień, przypada „szczyt” sezonu lęgowego, a rozród stwierdzano przez cały rok. Gniazdo to starannie wykonana konstrukcja z suchych traw i kory, wyściełana piórami. Zwykle znajduje się w dziupli w martwym drzewie, także w zagłębieniu w zboczu. Zniesienie liczy 3 lub 4 białe jaja. Opiekę nad potomstwem sprawują zarówno samiec, jak i samica. Podczas lęgów ptaki mogą żyć w parach lub w grupach do 6 osobników; pozostałe ptaki mogą pomóc w wychowywaniu młodych (gniazdowanie kooperatywne).
IUCN uznaje lamparcika strojnego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). P. striatus ma szeroki zasięg występowania liczący około 3,22 mln km². Według BirdLife International populacja ma trend spadkowy ze względu na niszczenie środowiska.
