Szczur wierchowy (Rattus baluensis) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący wyłącznie na górze Kinabalu na północnym Borneo.
Długość ciała (bez ogona) 158–188 mm, długość ogona 175–205 mm, długość tylnej stopy 30–35 mm; masa ciała 108 g.
Szczur wierchowy żyje na górze Kinabalu od wysokości 1524 do 3810 m n.p.m., przy czym od 2130 m n.p.m. staje się pospolity. Jego środowiskiem życia jest górski las, a także karłowaty las i zarośla położone bliżej szczytu. Podobnie jak pokrewne gatunki, może być odporny na zmiany środowiska.
Szczur wierchowy ma ograniczony zasięg występowania, ale mieści się on w całości w obrębie Parku Narodowego Kinabalu. Szczur ten jest często spotykany i prawdopodobnie ma dużą liczebność. Populacja jest stabilna, nie są znane zagrożenia dla gatunku. Wcześniej (od 1996) był wpisany do Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN jako gatunek narażony na wyginięcie, obecnie (od 2008) jest uznawany za gatunek najmniejszej troski.