Susłogon bylicowy, dawniej także: suseł północno-amerykański (Urocitellus armatus) – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych występujący w amerykańskich stanach: Idaho, Montana, Utah, Wyoming.
Typową lokalizacją gatunku jest zachodnia część USA, od południowo-zachodniej części stanu Montana, przez wschodnią część Idaho, zachód Wyoming po południową część Utah.
Susłogon bylicowy jest zwierzęciem stadnym, którego populacje żyją w dużych koloniach. Żywi się głównie zielonymi częściami roślin i nasionami, ale także bezkręgowcami (dżdżownicami), lub nawet małymi kręgowcami. Aktywność roczna trwa od kwietnia do sierpnia. Jesienią zapada w sen zimowy, wcześniej gromadząc zapasy tłuszczu w tkance tłuszczowej brunatnej, które są rezerwą energetyczną na czas hibernacji. Samice rodzą jeden raz w roku – zwykle w miocie jest 4–6 młodych. Susłogon bylicowy zasiedla otwarte przestrzenie – najchętniej suche łąki, pastwiska lub pola uprawne. Mieszka w podziemnych norach.
