Kraina nearktyczna
4565 gatunek
Kraina nearktyczna - kraina zoogeograficzna obejmująca północną część Meksyku, Amerykę Północną i Grenlandię. Ze względu na duże podobieństwo do Palearktyki bywa czasem łączona z nią w jedną krainę holarktyczną.
Nearktyka leży w strefie klimatu zimnego i umiarkowanego. Fauna przypomina w ogólnym zakresie palearktyczną, zwłaszcza na obszarach porośniętych tundrą i tajgą. Jest to pozostałość z czasów epoki lodowcowej, kiedy to gatunki rozprzestrzeniały się między Eurazją a Ameryką dzięki połączeniu obu kontynentów w rejonie Cieśniny Beringa.
Najbardziej charakterystyczne gatunki zwierząt:
- ssaki
- niedźwiedź czarny i grizzly - głównie w Górach Skalistych
- piżmowół - w tundrze
- karibu i łoś (amerykańskie podgatunki) - w tajdze
- jeleń wirginijski i skunks - w lasach liściastych na wschodzie kontynentu
- bizon amerykański - dawniej na preriach, obecnie tylko w parkach narodowych
- pekari
- ptaki: kardynały, tanagry, kolibry, dzikie indyki i in.
- gady: grzechotniki, gekony, legwany, helodermy i in.
- płazy: salamandry, ambystomy i in.
- ryby: niszczuki, amia, liczne okoniowate i karpiowate.
Stosunkowo niewiele jest tu endemitów. Można do nich zaliczyć jadowite jaszczurki - helodermy, płazy - ambystomy i amfiumy, a ze ssaków: skunksa, szopa pracza, niedźwiedzia grizzly, widłoroga oraz gryzonie: ursona, goffery, szczuroskoczki i sewele.
Część gatunków na południowych krańcach Nearktyki to przybysze z krainy neotropikalnej, dzięki utworzonemu pod koniec neogenu połączeniu z Ameryką Południową, np. ptaki - kolibry i kondory, ssaki - dydelf północny, pancernik peba.
Kraina nearktyczna - kraina zoogeograficzna obejmująca północną część Meksyku, Amerykę Północną i Grenlandię. Ze względu na duże podobieństwo do Palearktyki bywa czasem łączona z nią w jedną krainę holarktyczną.
Nearktyka leży w strefie klimatu zimnego i umiarkowanego. Fauna przypomina w ogólnym zakresie palearktyczną, zwłaszcza na obszarach porośniętych tundrą i tajgą. Jest to pozostałość z czasów epoki lodowcowej, kiedy to gatunki rozprzestrzeniały się między Eurazją a Ameryką dzięki połączeniu obu kontynentów w rejonie Cieśniny Beringa.
Najbardziej charakterystyczne gatunki zwierząt:
- ssaki
- niedźwiedź czarny i grizzly - głównie w Górach Skalistych
- piżmowół - w tundrze
- karibu i łoś (amerykańskie podgatunki) - w tajdze
- jeleń wirginijski i skunks - w lasach liściastych na wschodzie kontynentu
- bizon amerykański - dawniej na preriach, obecnie tylko w parkach narodowych
- pekari
- ptaki: kardynały, tanagry, kolibry, dzikie indyki i in.
- gady: grzechotniki, gekony, legwany, helodermy i in.
- płazy: salamandry, ambystomy i in.
- ryby: niszczuki, amia, liczne okoniowate i karpiowate.
Stosunkowo niewiele jest tu endemitów. Można do nich zaliczyć jadowite jaszczurki - helodermy, płazy - ambystomy i amfiumy, a ze ssaków: skunksa, szopa pracza, niedźwiedzia grizzly, widłoroga oraz gryzonie: ursona, goffery, szczuroskoczki i sewele.
Część gatunków na południowych krańcach Nearktyki to przybysze z krainy neotropikalnej, dzięki utworzonemu pod koniec neogenu połączeniu z Ameryką Południową, np. ptaki - kolibry i kondory, ssaki - dydelf północny, pancernik peba.
