Wyglądem kusaczka oliwkowa najbardziej zbliżona jest do kusaczki brązowej (H. milleri). Dymorfizm płciowy nie występuje. Żaden z zebranych osobników nie posiadał zmagazynowanego tłuszczu. Dla trzech zebranych osobników dorosłych masa ciała wynosiła od 56,9 do 66,4 g.
Wierzch ciała brązowooliwkowy, sterówki ciemniejsze. Policzki kremowe. Obrączka oczna słabo widoczna, płowa, porastające ją małe pióra posiadają czarne zakończenia. Pokrywy uszne brązowe. Średnie i duże pokrywy skrzydłowe II rzędu oraz obrzeżenia pokryw skrzydłowych I rzędu w kolorze umbry. Lotki I rzędu brązowe, obrzeżenia ciemnooliwkowobrązowe. Pióra na gardle jasnoszare z oliwkowobrązowymi zakończeniami. Pierś jasnoszara. Górna szczęka czarna, dolna jasna. Tęczówka brązowa. Nogi i stopy niebieskoszare.
Wymiary podane zostały w milimetrach.
Kusaczka oliwkowa występuje endemicznie w Kolumbii na wysokości 2600–3300 m n.p.m. Środowisko życia stanowią wilgotne lasy, przebywa głównie w zaroślach bambusa Chusquea. Całkowity zasięg występowania szacowany jest przez BirdLife International na 1200 km², ale łączną powierzchnię terytoriów zajmowanych przez te ptaki szacuje się na jedynie 5,8 km². Na terenie zasięgu występowania na skraju lasu roślinność ma wysokość 8–10 m, zaś wewnątrz 10–15 metrów. Przeważające gatunki drzew to Quercus humboldtii (Fagaceae), Blakea longipes (Melastomataceae), Ocotea callophylla oraz przedstawiciele rodzajów Persea (Lauraceae) oraz Weinmannia (Cunoniaceae). Prócz tego występowały paprocie drzewiaste. Temperatura wynosi 10–15°C.
Zawołanie stanowi krótki, ostry i wysoki pojedynczy dźwięk.
Złapany 30 marca 2008 roku osobnik był po odbyciu pierzenia. Wszystkie lotki były nowe, z wyjątkiem jednej, znajdującej się jeszcze w keratynowej osłonce. Pożywienie osobników dorosłych stanowią małe lub średnie owady, wśród ich szczątków zidentyfikowano chrząszcze (Coleoptera).
30 marca 2008 roku złapano samca (holotyp według drugiego opisu) w kondycji lęgowej. Świadczyła o tym nieznaczna wypukłość kloaki, powiększone jądra oraz plama lęgowa. Dla jednego pisklęcia masa ciała wynosiła 41,1 g. Obserwowane 12 czerwca pisklę karmione było przez rodziców głównie dżdżownicami.
20 lutego 2008 roku złapano młodego samca, u którego jedynie 30% czaszki było skostniałe.
18 czerwca odnaleziono pisklę, mające około 18 dni. Posiadało ono szary dziób z pomarańczowymi kącikami i krawędziami. Z wierzchu pokrywał je szary puch, od spodu zaś żółtawy. Nogi i stopy były jasnoróżowe.
W obu opisach autorzy zasugerowali status gatunku krytycznie zagrożonego. Całkowita populacja szacowana jest na nie więcej niż 374 osobniki. Znany zasięg występowania w całości mieści się w chronionym obszarze Colibrí del Sol Bird Reserve i jego najbliższym sąsiedztwie. Przypuszczalnie występuje także w innych rejonach wschodnich Andów; mimo tego niska liczebność i ograniczony zasięg występowania zadecydowały o nadaniu kusaczce oliwkowej przez IUCN statusu gatunku krytycznie zagrożonego.
