De blauwe ekster (Cyanopica cooki; synoniem: Cyanopica cyanus) is een vogel uit de familie van de kraaiachtigen (Corvidae). De vogel werd in 1850 als aparte soort naast de Aziatische blauwe ekster. (C. cyanus) door de Franse vogelkundige Charles Lucien Bonaparte beschreven. Deze soort wordt soms nog beschouwd als een ondersoort van de Aziatische blauwe ekster.
De vogel is 34 tot 36 cm lang en weegt 65 tot 76 g. Qua uiterlijk en gedrag lijkt de blauwe ekster op de gewone ekster die echter groter is (40 tot 51 cm lang). De Iberische blauwe ekster is ook kleiner dan de Aziatische blauwe ekster die 36 tot 38 cm lang is en tussen de 76 en 118 g weegt. Verder heeft de Iberische blauwe ekster een kortere snavel, ontbreken op de staart witte stippels, is het blauw op de vleugels en de staart iets helderder. Mannetje en vrouwtje hebben geen verschillende uiterlijke kenmerken.
Deze soort is endemisch op het Iberisch Schiereiland (Spanje en Portugal).Het leefgebied is laagland tot hoogstens 700 m boven de zeespiegel. De vogel heeft een voorkeur voor steeneikenbos Quercus ilex gemengd met naaldbomen en olijfgaarden met een ondergroei van gras. Eucalyptusbos dat in Spanje veel is ingevoerd, wordt vaak gebruikt als gemeenschappelijke slaapplaats.
De blauwe ekster heeft een ruim verspreidingsgebied binnen het Iberisch Schiereiland en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie wordt geschat op 260.000 tot 460.000 broedparen, mogelijk breidt de populatie zich uit. Daarom staat de blauwe ekster als niet bedreigd op de Rode Lijst.
