Waterkonijn
Het waterkonijn (Sylvilagus aquaticus) is een zoogdier uit de familie van de hazen en konijnen (Leporidae) dat voorkomt in de Verenigde Staten. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Bachman in 1837.
Na
NachtelijkCr
CrepusculairPl
Plantenetende dierenGr
GraminivoorFo
FolivoorCo
CoprofaagGr
GranivoorLi
LignivoorTe
TerrestrischeSp
Springende dierenAl
Altrische dierenHo
Holbewonende dierenGr
Grazende dierenTe
TerritoriaalLe
LevendbarendPo
PolygynandrieSo
Solitaire dierenDo
Dominantie hiërarchieGe
Geen migrantS
begint metHun vacht is zwart tot roestbruin. Rondom de ogen bevindt zich een kaneelkleurige oogring. De lichaamslengte bedraagt 45 tot 55 cm, de staartlengte 4 cm en het gewicht 1,5 tot 2,5 kg.
Deze soort komt voor in het zuidoosten van de VS.
Waterkonijnen leven altijd in tropische bossen in de buurt van moerassen, beekjes of plassen, maar ook bij grotere wateren. Het zijn goede zwemmers en ze maken van deze mogelijkheid dan ook veelvuldig gebruik, zeker wanneer er gevaar dreigt. Ze eten overdag of ’s nachts zeggegras, biezen en andere waterplanten, waaronder moerasbamboe (Arundinaria). Ze leven in kleine groepjes, die meestal worden geleid door een dominant en territoriaal ingesteld mannetje.
Ze bouwen bovengrondse nesten van plantenstengels. Het vrouwtje bekleedt zoals gebruikelijk het nest met vachthaar. Meestal telt een worp 3 jongen.
