Nocek alkatoe
Nocek Alkatoe (Myotis alcathoe) – gatunek ssaka z podrodziny nocków (Myotinae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Długość ciała (bez ogona) 39–44 mm, długość ogona 36–37 mm, długość ucha 11,4–13,4 mm, długość tylnej stopy 5,1–5,8 mm, długość przedramienia 29,7–34,6 mm; masa ciała 3,5–5,5 g. Ciało pokryte krótkim, jedwabistym futrem. Grzbiet ciała brązowy, brzuch jaśniejszy, niemal biały. Krótkie uszy z nożowatymi koziołkami. Pyszczek jasnobrązowy lub wręcz cielisty, znacznie jaśniejszy niż u blisko spokrewnionego nocka wąsatka. Wzór zębowy: I C P M = 38. Kariotyp wynosi 2n = 44 i FNa = 52 (Grecja).
Nocek Alkatoe występuje w Eurazji zamieszkując w zależności od podgatunku:
W Polsce stwierdzany głównie w lasach liściastych i mieszanych w sąsiedztwie cieków wodnych.
Na temat ekologii i zachowania tego gatunku dotychczas niewiele wiadomo. Nocek Alkatoe poluje na niewielkie owady, chwytane w locie nad wodą i wśród koron nadrzecznych drzew. Może tworzyć w kryjówkach letnich niewielkie kolonie rozrodcze – w Grecji trzy dorosłe samice i dwoje młodych znaleziono w jednej dziupli platanu, na wysokości 8 m nad ziemią. Emituje krótkie (5 ms) sygnały echolokacyjne, rozpoczynające się na około 120 kHz i kończące na 43-46 kHz.
