Szczekuszka ałtajska (Ochotona alpina) – gatunek ssaka z rodziny szczekuszkowatych (Ochotonidae).
Długość ciała 190–250 mm, długość ucha 20–30 mm, długość tylnej stopy 26–39 mm; masa ciała 150–360 g.
Szczekuszka ałtajska występuje w środkowej Azji zamieszkujący w zależności od podgatunku:
Szczekuszki północne zamieszkują wyżynne stepy, a także obszary skaliste w terenach o klimacie kontynentalnym. Szata roślinna w tych rejonach jest raczej uboga, składają się na nią przede wszystkim trawy, zioła oraz niskie krzewy.
Za schronienie bardzo często służą im nory pozostawione przez inne gatunki ssaków. Zajęte przez nie stanowisko wypełniają sianem. Przeciętna nora składa się z jednej komory i z 3-5 korytarzy prowadzących na powierzchnię. Zwierzęta te żyją w koloniach, komunikują się wzajemnie oraz ostrzegają przed niebezpieczeństwem za pomocą dźwięków słyszanych z dużej odległości. Osobniki tego gatunku charakteryzuje także duża odporność na niskie temperatury, jednak w przypadku wyjątkowo srogiej zimy zapadają w krótki sen. Rzadko chodzą po ziemi, zazwyczaj skaczą.
Szczekuszki są roślinożerne i żywią się najczęściej różnymi gatunkami traw i ziół, a także liśćmi i gałązkami krzewów. Przez cały okres wegetacji roślin zbierają zimowe zapasy, które mogą ważyć nawet 20 kg.
Maksymalnie w ciągu roku szczekuszka może mieć 3 mioty, a w każdym z nich może znajdować się do 13 młodych. Ciążą trwa 20-24 dni. Pierwszy poród zazwyczaj pojawia się w maju. Zwierzęta z pierwszego miotu nawet w tym samym roku mogą przystąpić do rozrodu. Wysoka rozrodczość tych ssaków związana jest z wysokim poziomem śmiertelności populacji. Żyją 3 lata.
