Molosek europejski, molos europejski (Tadarida teniotis) – gatunek ssaka z podrodziny molosów (Molossinae) w obrębie rodziny molosowatych (Molossidae).
Długość ciała (bez ogona) około 82–87 mm, długość ogona 37–57 mm, długość ucha 25–33 mm, długość tylnej stopy 10–14 mm, długość przedramienia 56–64 mm; masa ciała 20–40 g. Futerko ciemnoszare do szarobrązowego. Pysk, uszy i błony lotne czarnoszare. Uszy duże, stykające się na środku czoła. Koziołek mały. Skrzydła długie, bardzo wąskie. Ok. 1/3 ogona sterczy z błony lotnej. Wzór zębowy: I C P M = 32. Kariotyp wynosi 2n = 48 i FNa = 76.
Molosek europejski jest rozpowszechniony w basenie Morza Śródziemnego od Półwyspu Iberyjskiego i powiązanych wysp na wschód przez południową Europę po Półwysep Bałkański, Kaukaz i Bliski Wschód; w północnej Afryce występuje w Maroku, Algierii, Tunezji, Libii i Egipcie aż po południową część półwyspu Synaj; z Bliskiego Wschodu częściowo na wschód do regionów otaczających Morze Czarne i Kaspijskie, w tym Iran, Turkmenistan, Uzbekistan, południowo-wschodnie Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan i Afganistan; dwie izolowane populacje zamieszkują wschodni Nepal i północną Mjanmie; występuje także na Wyspach Kanaryjskich.
Aktywny o zmierzchu i nocy. Lot prostolijny, szybki, wysoki. Posługuje się sygnałami echolokacyjnymi o bardzo niskiej częstotliwości (9-11 kHz), doskonale słyszalnymi dla człowieka nieuzbrojonym uchem. Jego kryjówkami dziennymi są szczeliny w wysokich ścianach skalnych.
Występuje najczęściej na terenach skalistych, wybrzeżach klifowych, mostach.
Okres godowy trwa jesienią i wiosną. Po 75-85 dniach ciąży rodzi się jedno nagie, ślepe młode, które po 3-4 tygodniach jest zdolne do lotu, a po 7-8 tygodniach ssania jest samodzielne.