Pięknosuseł złocisty (Callospermophilus lateralis) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje tereny w Stanach Zjednoczonych i Kanady.
Pięknosuseł złocisty jest gryzoniem o średniej wielkości. Długość ciała samic zawiera się w przedziale 238–295 mm, a samców 235–298 mm. Masa ciała dorosłego osobnika to 120–394 g. Wybarwienie sierści w części brzusznej i piersiowej jest biała lub żółto–szara. Ogon brązowawy, od wierzchu czarny, zakończony kitą, a żółto–szary lub czerwono–brązowy od spodu. Futro zimowe jest bardziej szare i matowe niż letnie. Biała sierść tworzy dookoła oczu jasne obwódki. Cechą charakterystyczną gatunku, odróżniającą C. lateralis od innych susłów, są wyraźne podłużne pasy białej sierści po obu stronach grzbietu, obwiedzione z obu stron mocno wybarwionymi pasami sierści czarnej. Podobne pasy, lecz nieco mniejsze lub słabiej wybarwione mają pokrewne gatunki z rodzaju Callospermophilus. Specyficzne dla gatunku jest także wybarwienie futra nad głową i ramionami na kolor złocisto-brązowy lub brunatny. Dymorfizm płciowy gatunku przejawia się w jaśniejszym i bardziej czerwonym wybarwieniu sierści samców, oraz zróżnicowanej wysokości czaszki. Wzór zębowy C. lateralis:.
Zamieszkują tereny w Ameryce Północnej – od Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie po Góry Skaliste Nowym Meksyku, oraz od rzeki Kolumbia po południową Kalifornię i Nevadę.