Czarna wdowa (Latrodectus mactans) – gatunek jadowitego pająka z rodzinyomatnikowatych, największy przedstawiciel tej rodziny. Przeciętna długość ciała dorosłej samicy wynosi 8–10 mm. Samce zdecydowanie mniejsze – średnia długość ich ciała 3–4 mm. Charakterystyczny wygląd nadaje mu czerwona plama w kształcie klepsydry po stronie brzusznej pająka. Czarna wdowa jest często mylona z karakurtem.
Latrodectus mactans zamieszkuje wszystkie stany Stanów Zjednoczonych z wyjątkiem Alaski. Występuje również w Meksyku, na Kubie, w Gwatemali, Belize, Hondurasie, Salwadorze aż do Nikaragui i Kostaryki. Dużo osobników zaobserwowano na Jamajce, Haiti i Dominikanie. Spotykany również na Bermudach i Hawajach.
Pajęczaki te zaniepokojone ukrywają się, ale lubią żyć blisko ludzi. Ich jad, neurotoksyna, jest 15 razy silniejszy od jadu grzechotnika, zabija owady i paraliżuje ssaki i ptaki, u człowieka powoduje zatrucie, silne bóle, jednak bardzo rzadko powoduje śmierć, ponieważ pająk wstrzykuje bardzo małą dawkę jadu. Ugryzienie nie jest bolesne, dotkliwe są natomiast skurcze mięśni występujące 20–30 minut po ukąszeniu, z czego najgorsze mogą być bóle kurczowe brzucha trwające nawet do 48 godzin.
Jeżeli samiec Latrodectus mactans po kopulacji zbyt długo zwleka z odstąpieniem od samicy może zostać przez nią pożarty. Czarne wdowy żywią się głównie owadami. Większość żyje 1 rok. Jest gatunkiem występującym licznie i nie wymaga ochrony.
Nazwą czarna wdowa określane są także inne gatunki z rodzaju Latrodectus, których wygląd oraz sposób życia jest zbliżony do Latrodectus mactans.
