Karłogacek wielkouchy (Micronycteris megalotis) – gatunek ssaka z podrodziny Micronycterinae w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Długość ciała (bez ogona) 38–59 mm, długość ogona 10–16 mm, długość ucha 17,1–23 mm, długość tylnej stopy 7,4–10 mm, długość przedramienia 31,5–36,4 mm; masa ciała 5,5–6,3 g.
Karłogacek wielkouchy występuje w północnej Ameryce Południowej od Kolumbii po południowo-wschodnie Peru, północną Boliwię i południowo-wschodnią Brazylię oraz Małe Antyle (Margarita, Grenada, Trynidad i Tobago).
Karłogacek wielkouchy Występuje od buszu do tropikalnych lasów. Spi w niewielkich grupkach w najróżniejszych kryjówkach. Nocą poluje w pobliżu drzew owocowych atakując lotem nurkowym powoli latające owady, takie jak żukowate. Zdarza mu się również atakować karaczany znajdujące się na ziemi. Ponadto żywi się również prawdopodobnie miąższem gujawy i bananów.
Samica wydaje na świat zazwyczaj 1 młode pomiędzy kwietniem a czerwcem.
