Elenia górska (Elaenia frantzii) – gatunek małego ptaka z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Występuje w Ameryce Centralnej i północnej Ameryce Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała wynosi około 14 cm, masa ciała 17 g. W upierzeniu dymorfizm płciowy nie występuje. Głowa zaokrąglona, barwy brązowooliwkowej, podobnie jak grzbiet. Tęczówka ciemnobrązowa, widoczna wąska, jasnocytrynowa obrączka oczna. Dziób czarny; nasada żuchwy jasna, różowawa. Gardło i pierś szarooliwkowe, dziób i pokrywy podogonowe jasnocytrynowe. Skrzydła popielate; odznaczają się żółtawe paski skrzydłowe. Krawędzie lotek żółtawe, a w przypadku lotek III rzędu – białawe. Nogi czarniawe. Przedstawicieli E. f. pudica cechują mniejsze rozmiary, ciemniejszy wierzch ciała i jaśniejszy spód. Ptaki z podgatunku E. f. browni mają jaśniejszy wierzch ciała i są mniejsze niż te z podgatunku nominatywnego, natomiast reprezentantów E. f. ultima wyróżnia ciemniejsze upierzenie.
IOC wyróżnia następujące podgatunki:
Środowiskiem życia elenii górskich są świetliste, wilgotne lasy, obrzeża lasów, zarośla wtórne i tereny rolnicze z porozrzucanymi drzewami i krzewami. Odnotowywane były na wysokości 750–3600 m n.p.m. Ich pożywienie stanowią owoce i owady. Okres lęgowy w Kostaryce trwa od marca do listopada; w Kolumbii obserwowano pisklęta w sierpniu.
IUCN uznaje elenię górską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny.
