Pudu północny, pudu ekwadorski, pudu szatanek (Pudu mephistophiles) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae), blisko spokrewniony z pudu południowym (P. puda). Jest jednym z najmniejszych przedstawicieli rodziny. Ze względu na małe wymiary, występowanie w trudno dostępnych regionach i skryty tryb życia biologia gatunku jest jeszcze słabo poznana.
Ciało krępe o długości 60-74 cm, z krótkimi nogami. Wysokość w kłębie nie przekracza 36 cm, a masa ciała sięga 10 kg. Z wyglądu bardziej przypomina antylopę niż jelenia. Krótkie, spiczaste poroże jest przysłonięte długimi włosami (stąd nazwa szatanek). Uszy małe, zaokrąglone. Ubarwienie ciemnobrązowe do prawie czarnego, ciemniejsze niż u pudu chilijskiego.
Pudu są bardzo ostrożne. W obliczu zagrożenia wydają odgłos podobny do szczekania, spłoszone – szybko uciekają. Żyją pojedynczo lub w parach. Żywią się trawą, ziołami, liśćmi i owocami.
Ciąża pudu trwa ok. 200 dni. Samica rodzi jedno młode, które po urodzeniu nie ma cętek – w przeciwieństwie do pudu chilijskiego. Młode pozostaje z matką do około 1 roku.
Obszar występowania pudu jest ograniczany rozwojem rolnictwa. Utrata siedlisk, polowania, drapieżniki i konkurencja zwierząt hodowlanych zagrażają obydwu gatunkom pudu. W Argentynie i Chile podjęto próby hodowli pudu, ale pudu chilijski łatwiej się przystosowuje do niewoli niż ekwadorski.
Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II).
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii VU (narażony na wyginięcie).
Pudu są poławiane dla mięsa i skór.
