Burzyk białobrody (Procellaria aequinoctialis) – gatunek dużego wędrownego ptaka oceanicznego z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Narażony na wyginięcie.
Lą
LądoweSt
StadneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
Lot ślizgowy – rodzaj lotu, w którym poruszający się obiekt nie jest w jego trakcie napędzany.Pojęcie stosowane jest do: samolotów oraz inny...
Sp
SpołeczneMi
MigrująceW
zacznij od...Długość ciała około 54 cm. Upierzenie ciemnobrązowe z białymi plamami po obu stronach głowy; dziób jasnozielony, nogi ciemne. Brak dymorfizmu płciowego – młode ptaki podobne do dorosłych.
Występuje na oceanach półkuli południowej. Obserwowany wokół wybrzeży Republiki Południowej Afryki podczas zimowych wędrówek ławic sardynek. Gniazduje na Georgii Południowej (posiadłość brytyjska), Wyspach Księcia Edwarda (RPA), Wyspach Crozeta i Wyspach Kerguelena (Francuskie Terytoria Południowe), Wyspach Auckland, Wyspach Campbella i Wyspach Antypodów (Nowa Zelandia) oraz w niewielkiej liczbie na Falklandach.
Pokarm stanowią ryby, kałamarnice i skorupiaki.
Składanie jaj trwa zazwyczaj od połowy października do połowy listopada. Samica składa 1 białe jajo w podziemnej norze. Młode są pełni opierzone zazwyczaj pod koniec kwietnia.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje burzyka białobrodego za gatunek narażony na wyginięcie (VU – Vulnerable) nieprzerwanie od 2000 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na około 3 miliony dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Wśród głównych zagrożeń dla gatunku wymienia się zaplątywanie się w rybackie sieci oraz drapieżnictwo inwazyjnych i introdukowanych na wyspy ssaków, w tym szczurów i kotów.