Długość ciała 11,5–13 cm. Spód ciała żółty, wierzch zielonożółty; na skrzydłach widoczne dwa żółtawe paski, skrajne sterówki są żółto obrzeżone. Na piersi oraz bokach widać wąskie, kasztanowate smugi. Oczy czarne, kontrastują z żółtą maską. Samice oraz młode samce żółte od spodu, wierzch żółtozielony; młode samice są szaro-oliwkowo-zielone. W zależności od podgatunku zmienia się ilość kasztanowatych smug na spodzie oraz ilość kasztanowatej barwy na ciemieniu.
Wierzbowe i olszowe zarośla na obrzeżach wilgotnych terenów, zakrzaczone pola, podmiejskie osiedla; od północnej części Ameryki Północnej do wybrzeży północnej części Ameryki Południowej. Zimę spędza w Meksyku, Ameryce Środkowej i w północnej części Ameryki Południowej. Na zimowiskach przebywa w lasach namorzynowych, suchych zaroślach, bagnach i lasach, zwykle na nizinach, ale czasami do wysokości 2600 m n.p.m. Podgatunki z południa zasięgu nie migrują.
IUCN uznaje lasówkę złotawą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020). Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność światowej populacji na 90 milionów dorosłych osobników. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny.