De kuifmaina (Acridotheres cristatellus) is een zangvogel uit de familie van de spreeuwen (Sturnidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 als Gracula cristatella gepubliceerd door Carl Linnaeus. De soort komt van nature voor in het Oriëntaals gebied. Tegenwoordig komt de soort ook voor in Japan, Argentinië, Canada en de Verenigde Staten. In Noord-Amerika is de soort echter zeldzaam geworden.
Een omnivoor of alleseter is een dier dat zowel plantaardig als dierlijk voedsel kan eten om te overleven.Een overwegend carnivoor dier dat ten min...
Te
TerrestrischeOviparie is het verschijnsel dat dieren zich voortplanten door middel van het leggen van eieren. Anders dan bij vivipare (levendbarende) dieren ont...
Ge
Geen migrantC
begint metDeze spreeuwachtige is gemiddeld van grootte, grotendeels zwart met een zwarte kuif op het voorhoofd. Een deel van de buitenste vliegveren zijn wit, wat goed te zien is als ze vliegen. De mannetjes en vrouwtjes van de kuifmaina lijken sterk op elkaar. De staart is wit aan de uiteinden. De snavel is geel met uitzondering van het begin van de onderzijde. De ogen zijn bruin tot vaalgeel. De poten zijn geel tot oranjegeel.
De soort kwam oorspronkelijk alleen voor in de Zuidoost-Aziatische landen Laos, Myanmar en Vietnam en in China en Taiwan. Sinds die tijd is de soort ook geïntroduceerd in de Zuidoost-Aziatische landen Brunei, de Filipijnen (rond 1850), Maleisië en Singapore en in de Amerikaanse landen Argentinië, Canada en de Verenigde Staten. Zo nu en dan is vindt men de kuifmaina ook in Japan en Thailand.
De kuifmaina legt per keer zo'n drie tot vier licht glimmende blauwe eieren in holtes van dode bomen of van gebouwen. Het nest is samengesteld van gras, stukjes kleren, papier en omringd door gras en veren. In de Filipijnen zijn in de maanden april en mei zich voortplantende exemplaren waargenomen.
