De Sumatraanse olifant (Elephas maximus sumatranus) is een ondersoort van de Aziatische olifant die uitsluitend voorkomt op het Indonesische eiland Sumatra, vooral in de provincie Riau. De Sumatraanse olifant is kleiner dan zijn Indische soortgenoot.
Da
DagdierenNa
NachtelijkPl
Plantenetende dierenEen herbivoor, fytofaag of planteneter is een organisme dat zich uitsluitend met plantaardig voedsel voedt. Dit in tegenstelling tot carnivoren, di...
Fo
FolivoorEen folivoor is een dier dat zich vrijwel uitsluitend met bladeren voedt. Folivoren zijn specialisten binnen de groep herbivoren. Folivore dieren v...
Li
LignivoorTe
TerrestrischePr
Precociale dierenDi
Dieren met een lange nekLe
LevendbarendViviparie of vivipariteit betekent letterlijk levendbarendheid: het verschijnsel dat de juvenielen van een levend wezen direct uit het moederorgani...
No
NomadischSo
Sociale dierenKu
KuddedierenEen kudde is een groep gemeenschappelijk levende zoogdieren. Een kudde biedt de dieren bescherming. Terwijl een aantal dieren rustig aan het grazen...
Do
Dominantie hiërarchieGe
Geen migrantS
begint metSumatraanse olifanten bereiken een schouderhoogte van tussen de 2 en 3,2 m en wegen tussen 2.000 en 4.000 kg. Ze hebben 20 paar ribben, terwijl de andere ondersoorten van de Aziatische olifant er 19 hebben. Hun huidskleur is lichter dan van de andere ondersoorten en ze hebben de minste pigmentatievlekken.
De maximale levensduur in het wild is ongeveer 60 jaar. In gevangenschap worden vrouwelijke exemplaren wel 75 jaar oud, terwijl de mannelijke slechts 60 halen.
De geboortes vinden 's nachts plaats en duren ongeveer 10 seconden. Het kalf kan zelfstandig opstaan na 10 tot 30 minuten.
Deze ondersoort is zeer bedreigd; in 2006 wees onderzoek uit dat het aantal Sumatraanse olifanten in Riau op zes jaar tijd bijna gehalveerd was. Dit is voornamelijk te wijten aan het stijgende aantal plantages, en lokale inwoners die de olifanten doden omdat ze zich bedreigd voelen.
In 2011 erkende het IUCN de ondersoort als "kritiek bedreigd". In vergelijking met 1985 verdween 69% van de habitat van het dier. Er zouden nog zo'n 2.400 tot 2.800 exemplaren leven, een halvering sinds 1985.
