De Weddellzeehond (Leptonychotes weddellii) is een van de meest voorkomende zeehonden in Antarctica en genoemd naar de Weddellzee, een deel van de Zuidelijke Oceaan.
Na
NachtelijkVl
Vleesetende dierenEen carnivoor of vleeseter is in de ecologie een willekeurig organisme dat uitsluitend dierlijk weefsel als voedsel gebruikt. Dit weefsel kan zowel...
Vi
VisetersPiscivoor betekent visetend, en is een term in de biologie die gebruikt wordt voor carnivore dieren die vrijwel uitsluitend leven van vissen. Het g...
We
WeekdiereterSe
Semiaquatische dierenPr
Precociale dierenTo
Top roofdierenNa
NatatoriaalNo
NomadischTe
TerrestrischeCo
CongregatoirViviparie of vivipariteit betekent letterlijk levendbarendheid: het verschijnsel dat de juvenielen van een levend wezen direct uit het moederorgani...
Po
PolygynieOv
Over het algemeen solitaire dierenKo
KoloniaalEen kolonie is in de biologie een groep van organismen die tot dezelfde soort behoren en die bij elkaar wonen. Het dicht bij elkaar leven biedt ver...
Ge
Geen migrantW
begint metDe Weddellzeehond is staalgrijs van kleur en heeft over het hele lichaam lichte, witte of gelige vlekken. In de zomer verbleken de kleuren en om in de winter weer intensiever te worden.
De Weddellzeehond is ongeveer 2,5 meter lang en kan soms tot 3 meter lang worden. Hij weegt gemiddeld 400 kg. De kop is verhoudingsgewijs klein met een korte snuit, waardoor hij makkelijk te onderscheiden is van andere zeehonden in Antarctica.
De zeehond komt in het gehele Antarctische gebied aan de rand van het pakijs voor. In de winter trekken de dieren niet weg, maar houden een wak in het ijs open door het ijs met hun hoektanden weg te knagen. Dit wak kunnen ze openhouden tot het omringende ijs een dikte van 2 m heeft bereikt.
De zeehond voedt zich bijna uitsluitend met vis. Ze kunnen tot 600 meter diep duiken en tot een uur onder water blijven.
Op het ijs zijn de dieren traag en zeer mak doordat ze daar geen vijanden hebben. In het water zijn hun grootste vijanden de zwaardwalvis en de zeeluipaard. Op de vlucht proberen ze dicht onder de ijskorst te komen, waar ze onbereikbaar zijn voor hun vijand.
De jongen worden in het voorjaar (september/oktober) op het ijs geboren.
