Łaskun palmowy, łaskun mentawajski, łaskun muzang (Paradoxurus hermaphroditus) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny łaskunów (Paradoxurinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).
Długość ciała (bez ogona) 42–71 cm, długość ogona 33–66 cm, długość ucha 4,1–4,9 cm, długość tylnej stopy 7–9 cm; masa ciała 2–5 kg. Ubarwienie szare z ciemnymi plamami. Stopy ciemne do czarnych. Wzór zębowy: I C P M = 40.
Łaskun palmowy występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku:
Zasiedla tropikalne lasy. Często spotykany w pobliżu siedzib ludzkich. Gatunek nadrzewny, aktywny nocą. Prowadzi samotniczy tryb życia. Wykazuje zachowania terytorialne. Jest gatunkiem wszystkożernym. Żywi się głównie owocami, gryzoniami (głównie myszy i szczury) i innymi drobnymi kręgowcami, owadami, a także zielonymi częściami roślin.
Zagrożony wydziela cuchnącą substancję gruczołów przyodbytowych. Gruczoły te są dobrze rozwinięte u przedstawicieli obu płci.
Może rozmnażać się przez cały rok, jednak młode rodzą się zazwyczaj od października do grudnia. W miocie jest ich od 2 do 5.
