Łaskun cejloński (Paradoxurus zeylonensis) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny łaskunów (Paradoxurinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae). Gatunek słabo poznany.
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Ro
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Ow
OwocożerneNa
NadrzewneZo
ZoochoriaEn
Endemity wyspoweLą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sa
SamotneNi
Nie migrująceG
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 50,2–58 cm, długość ogona 43,7–52,5 cm; masa ciała 3–6 kg. Niewielki łaskun o złotobrązowym ubarwieniu. Wzór zębowy: I C P M = 40.
Gatunek nadrzewny, przebywa w koronach dużych drzew. Tryb życia i biologia rozrodu tego gatunku nie została poznana. Jest aktywny nocą. Przypuszczalnie samica rodzi 2-3 młodych w jednym miocie. Pojawianie się młodych osobników obserwowano w październiku i listopadzie. Paradoxurus zeylonensis żywi się głównie owocami. Zanotowano również przypadki zjadania małych kręgowców i owadów.
